معاون سیاست گذاری پولی بانک مرکزی اخیراً اعلام کرده که برای تحقق هدف رشد سالانه اقتصادی 8 درصدی در برنامه پنجساله هفتم توسعه به حدود 11.5 تریلیون تومان منابع مالی نیاز داریم که تأمین این رقم از عهده بانک مرکزی خارج و بشدت تورم زاست.

این هشدار کارشناسی شده در حالی اعلام می شود که هنوز سه ماه از ابلاغ قانون برنامه پنجساله هفتم توسعه سپری نشده و چنانچه اقدامی برای اصلاح مفاد آن صورت نگیرد، به همان فرجامی نایل خواهد شد که شش برنامه قبلی دست یافتند.

ضعف هدف گذاری و بی توجهی به امکان تحقق آنها، ظرف 4 دهه گذشته بزرگترین مشکل ساختاری تدوین برنامه های پنجساله توسعه اقتصادی و اجتماعی در ایران بوده که تمامی آنها را با انحراف شدید و عدم موفقیت روبرو کرده است.

این بیماری کُهنه در نظام برنامه نویسی ایران ناشی از علاقه به «آرمان گرایی» و «گُنده پنداری» به جای «واقع بینی» در میان برنامه ریزان و قانونگذاران کشور است که با وجود تأکید مُکرّر رهبری به اصلاح شیوه برنامه ریزی در کشور، همچنان مثل به قوت خود باقیست.